Niełatwe zabiegi pielęgnacyjne dla osoby starszej
Pielęgnacja osób chorych i starych wymaga sporego doświadczenia i niestety nie każdy jest w stanie sobie z tym poradzić tak aby nie uszkodzić siebie i osoby nad którą się opiekuje. Często samo przenoszenie na inne miejsce jest bardzo problematyczne i źle zrobione może mocno uszkodzić pacjenta.
W domach opieki, czy tez jak kto woli w domach seniora zatrudniany jest personel medyczny, który jest odpowiednio przeszkolony do radzenia sobie z różnymi rodzajami chorób oraz dysfunkcji spowodowanych starością. W takim miejscu z pewnością właściwie zaopiekują się taką osoba.
Troska o najstarszych członków rodziny
Opieka nad osobami starszymi to dla najbliższych członków rodziny naturalna konsekwencja wynikająca z upływającego czasu. Zaopiekowanie się matką lub ojcem w sędziwym wieku lub też innym członkiem rodziny jest poniekąd obowiązkiem spoczywającym na młodszych pokoleniach.
Jak opiekować się osobami starszymi? Przede wszystkim, ważne jest zrozumienie, że osoba starsza ma swoje przyzwyczajenia. Wprowadzanie w jej życie nowych, niewygodnych dla niej zasad może się źle skończyć. Jeśli planujemy zmienić coś w życiu starszej osoby to warto na pewno dokonywać drobnych zmian. Warto na pewno pamiętać także o trosce i konieczności rozmowy z osobą starszą. Ludzie w sędziwym wieku bardzo często czują się osamotnieni w związku z tym, że na przykład mieszkają sami.
Krótko o starości w znaczeniu medycznym
Pojęcie starości w znaczeniu medycznym to ogół zmian biologicznych zachodzących w ciele człowieka (głównie zużycie narządów i zmniejszona regeneracja komórek) w wieku starszym (tzw. trzeci wiek) czyli po 60.-65. roku życia.
W okresie starości ustaje intensywne odbudowywanie komórek, organizm jest mniej odporny na choroby, a układ nerwowy jest mniej aktywny. Tkanki ludzkie stają się odwodnione i mniej elastyczne, ulegają atrofii. Obecnie w rozwiniętych społeczeństwach ludzie przeżywają 70-90 lat, rekordziści dożywają 120 lat, przy czym statystycznie dłużej żyją kobiety. W Stanach Zjednoczonych w ciągu XX wieku przeciętna długość życia wydłużyła się z niecałych 50 lat do ok. 75 lat u mężczyzn, a ok. 80 lat u kobiet2.
Dożywanie sędziwego wieku wiąże się ze znacznym rozwojem medycyny. Jednakże wydłużanie życia u ludzi prowadzi do pojawiania się w strukturze społeczeństwa znacznego odsetka osób nie będących samodzielnymi, ze względu na np. zaburzenia układu nerwowego związane z chorobą Alzheimera, której objawami są m.in. zaburzenia pamięci, zachowania i osobowości.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Starość